Ik denk dat ik nu een dag of tien er op heb zitten. Valt eigenlijk best mee. Het begint zelfs een beetje te wennen.
Wat toch wel helpt is de weegschaal. Ik wilde er nooit aan. Dat gekoekeloer op dat ding, wat heb je eraan. Uiteindelijk kun je in de spiegel ook wel zien of je afvalt. Ook je broekriem is nog wel een aardige graadmeter.
Toch ben ik er vandaag maar weer eens op gaan staan. Tot mijn grote verbazing sloeg de meter reeds onder de 149 uit. Dat gaat dan toch nog best snel.
Lastig is al die koude rommel. Het is allemaal nog wel te drinken dat sap alleen iets warms krijg je niet binnen. Het gevoel van een lepel soep in je mond en het dan doorslikken, gewoon dat lekkere warme gevoel door je slokdarm.
Ik heb er wat op gevonden. Na enig bestuderen kwam ik tot de conclusie dat een beker met een beetje, vegetarische, tuinkruiden, bouillon poeder makkelijk kan. Zit eigenlijk geen calorie in.
En wat blijkt... wat een feest, een biefstuk valt erbij in het niet !
Kijken wat er morgen gebeurt
dinsdag 15 december 2015
dinsdag 8 december 2015
Weegschaal...
Dat 'en profil' is natuurlijk de échte graadmeter. Al dat gezwam over kilo's is leuk maar die cijfers staan niet digitaal op je voorhoofd.
Na een aantal dagen dieet besloot ik toch maar eens te wegen. Niet voor de buitenwereld maar gewoon om te weten of er wat afging.
Aarzelend zette ik de digitale weegschaal in gebruiksstand. Die glazen plaat zal me toch wel houden... Vol vertrouwen in de duitse grundlichheit stapte ik op het ding. Heel even leek er een gewicht te zien te zijn. Helaas, ik woog meer als het domme ding aankon !
Het was even slikken. Dat betekende namelijk dat ik beduidend meer zou wegen dan 150 kg. Daar had ik eigenlijk niet zo bij stil gestaan, zoveel...
Vandaag kon ik me dan wegen ! 150,5 kg gaf de weegschaal aan. Hoeveel ik nu heb gewogen kan ik straks dus alleen bij benadering zeggen. Na een paar dagen het gemiddelde afvallen per dag, de optelsom en voila.
Geeft toch een goed gevoel, het feit dat het in ieder geval werkt, dat 'gedieet' !
Kijken wat morgen gebeurt !
Na een aantal dagen dieet besloot ik toch maar eens te wegen. Niet voor de buitenwereld maar gewoon om te weten of er wat afging.
Aarzelend zette ik de digitale weegschaal in gebruiksstand. Die glazen plaat zal me toch wel houden... Vol vertrouwen in de duitse grundlichheit stapte ik op het ding. Heel even leek er een gewicht te zien te zijn. Helaas, ik woog meer als het domme ding aankon !
Het was even slikken. Dat betekende namelijk dat ik beduidend meer zou wegen dan 150 kg. Daar had ik eigenlijk niet zo bij stil gestaan, zoveel...
Vandaag kon ik me dan wegen ! 150,5 kg gaf de weegschaal aan. Hoeveel ik nu heb gewogen kan ik straks dus alleen bij benadering zeggen. Na een paar dagen het gemiddelde afvallen per dag, de optelsom en voila.
Geeft toch een goed gevoel, het feit dat het in ieder geval werkt, dat 'gedieet' !
Kijken wat morgen gebeurt !
donderdag 3 december 2015
Doen...
Eigenlijk heb ik best veel dingen gedaan vandaag. Ondanks dat ik geen 'vast' eten heb gehad was ik best productief.
Het is natuurlijk ff wennen om de dag te beginnen met een glas groentesap, maar goed, het is te doen. Even heb ik de neiging om toch maar die boterham met pindakaas te pakken, toch maar ff doorzetten.
Na het installeren van een Ziggo Horizonbox en een avontuur in een apotheek kom ik thuis. De geur van een ham-kaas tostie komt me reeds op de galerij tegemoet... Dat zijn de mindere momenten !
De wasmachine is stuk en dat betekent geknutsel en gymnastiek op hoger niveau. Geklooi in een badkamer met te weinig ruimte voor een te groot lichaam. Ik zie er als een berg tegenop. Een nieuwe bestellen is makkelijker maar eigenlijk kan bruin dat niet trekken.
Dus... motor eruit, controleren, nieuwe koolborsteltjes halen, testen, en... dat scheelt weer een bergje euro's.
Al die tijd blijf ik op de been met m'n sap van gister. Ik moet zeggen, het valt tot nu toe mee. Natuurlijk kan ik een olifant op als die gebraden voor me ligt, maar ik heb geen honger. Ik heb trek.
Trek, je weet wel, dat je naar de koelkast loopt en denkt 'wat zullen we nu eens nemen'. De deur blijft dicht en het loopje er naar toe gebeurt ook niet.
En dan komt toch het moment voor een nieuwe persing. Men neme een aantal verschillende groenten en fruit uit de groentela en hak het in stukken. Laat de slowjuicer op volle kracht werken en voila, na 10 minuten is er weer een nieuwe kan met groente drab gemaakt. FF proeven... het is te doen !
Klaar voor een nieuwe dag, kijken wat er morgen gebeurt...
woensdag 2 december 2015
Slow...
Het is de eerste dag en ik moet zeggen, het valt mee. Ik mag net zoveel sap als ik wil en daardoor heb ik geen honger. Die shake van allerlei groenten en appelsap is minder vies als ik dacht. Het internet staat vol met recepten, maar dat is voor mietjes !
donderdag 2 januari 2014
Vereniging...
gisteren
Lieve Hiepie,
Sommige mensen hebben altijd wat, en soms komen ze bij me op bezoek. Zo ook vandaag. Nadat de nieuw geïnstalleerde deurbel had geklonken zat ie bij me op de bank.
"Dit heb ik weer. Zoiets geks ! krijg ik een bekeuring thuis van een pool die bij een vereniging had ingebroken". Dat beloofd weer wat. En kluwen vol verwarring onrolt zich langzaam. Een bekeuring voor een inbraak bij een vereniging door iemand die je niet kent...
Nu wil het geval dat er allerlei mensen ooit op zijn adres waren ingeschreven. Uit alle windstreken en met allerlei beroepen. Van schooljuf tot wietteler, het is er allemaal geweest. Met de communicatiecursus in de hand, ben ik maar door gaan vragen. Niet rekenend op het verwarrende gesprek dat zou volgen.
"Ja die pool heeft er vroeger wel gewoond, maar waarom ie nou een bekeuring krijgt voor inbreken in een vereniging...".
"Stond er niet gewoon 'inbraak in vereniging ?".
"Ja verrek, maar hebben ze het dan helemaal niet bij een vereniging gedaan..."
"Nou, dat zou ook nog wel eens kunnen, maar ze hebben het voornamelijk 'samen' gedaan, met meerderen, als een clubske".
"Oh, noemen ze dat zo... ! Ik vond het al zo raar, er stond ook niet bij welke vereniging".
Kijken wat er morgen gebeurt
Sommige mensen hebben altijd wat, en soms komen ze bij me op bezoek. Zo ook vandaag. Nadat de nieuw geïnstalleerde deurbel had geklonken zat ie bij me op de bank.
"Dit heb ik weer. Zoiets geks ! krijg ik een bekeuring thuis van een pool die bij een vereniging had ingebroken". Dat beloofd weer wat. En kluwen vol verwarring onrolt zich langzaam. Een bekeuring voor een inbraak bij een vereniging door iemand die je niet kent...
Nu wil het geval dat er allerlei mensen ooit op zijn adres waren ingeschreven. Uit alle windstreken en met allerlei beroepen. Van schooljuf tot wietteler, het is er allemaal geweest. Met de communicatiecursus in de hand, ben ik maar door gaan vragen. Niet rekenend op het verwarrende gesprek dat zou volgen.
"Ja die pool heeft er vroeger wel gewoond, maar waarom ie nou een bekeuring krijgt voor inbreken in een vereniging...".
"Stond er niet gewoon 'inbraak in vereniging ?".
"Ja verrek, maar hebben ze het dan helemaal niet bij een vereniging gedaan..."
"Nou, dat zou ook nog wel eens kunnen, maar ze hebben het voornamelijk 'samen' gedaan, met meerderen, als een clubske".
"Oh, noemen ze dat zo... ! Ik vond het al zo raar, er stond ook niet bij welke vereniging".
Kijken wat er morgen gebeurt
Guus...
maandag
Lieve Hiepie,
Ik wordt er beetje gek van, geen dieren om me heen. Eigenlijk hebben we altijd wel wat gehad. Goudvissen, een hele verzameling ratten en natuurlijk de honden.
Natuurlijk, lastig is het ook weleens. Het schoonmaken van dat rattenhok was wat minder, maarw at een lol kon je hebben als die beesten er 's avonds uit waren. Druk bezig met alles van waarde, en dat is heel wat voor een rat, het hok binnenslepen. Hele kranten zijn er, door innige onderlinge samenwerking, door een klein deurtje verdwenen.
Voer werd in grote hoeveelheden op allerlei plekken in het hok verborgen. En natuurlijk de lekkere dingen eerst.
Wat ik nog het meeste mis is het uitlaten van Gijs. Elke morgen samen opstaan. Zwaaiende staart, altijd in een goed humeur, "kom op, we gaan !". Als het regende waren we ietsje sneller terug, dat vond ie niks om de dag mee te beginnen. Teruggekomen enthousiast beginnen aan het ontbijt, en dan, met een paar grote snoeksprongen op bed.
Uitgebreid zijn bek afvegend aan mijn dekbed om vervolgens op zijn rug aan zijn volgende dutje te beginnen.
Ik ben benieuwd wie er straks bij ons komt wonen. Wordt het Frits, Joop of Guus... Ik ben benieuwd, het duurt nog even, maar het is wel spannend !
Kijken wat er morgen gebeurt
Ik wordt er beetje gek van, geen dieren om me heen. Eigenlijk hebben we altijd wel wat gehad. Goudvissen, een hele verzameling ratten en natuurlijk de honden.
Natuurlijk, lastig is het ook weleens. Het schoonmaken van dat rattenhok was wat minder, maarw at een lol kon je hebben als die beesten er 's avonds uit waren. Druk bezig met alles van waarde, en dat is heel wat voor een rat, het hok binnenslepen. Hele kranten zijn er, door innige onderlinge samenwerking, door een klein deurtje verdwenen.
Voer werd in grote hoeveelheden op allerlei plekken in het hok verborgen. En natuurlijk de lekkere dingen eerst.
Wat ik nog het meeste mis is het uitlaten van Gijs. Elke morgen samen opstaan. Zwaaiende staart, altijd in een goed humeur, "kom op, we gaan !". Als het regende waren we ietsje sneller terug, dat vond ie niks om de dag mee te beginnen. Teruggekomen enthousiast beginnen aan het ontbijt, en dan, met een paar grote snoeksprongen op bed.
Uitgebreid zijn bek afvegend aan mijn dekbed om vervolgens op zijn rug aan zijn volgende dutje te beginnen.
Ik ben benieuwd wie er straks bij ons komt wonen. Wordt het Frits, Joop of Guus... Ik ben benieuwd, het duurt nog even, maar het is wel spannend !
Kijken wat er morgen gebeurt
Oranje...
1 okt
Lieve Hiepie,
Nog enigzins van slag van gister deed ik vanmiddag een dutje. Opgeblazen door mijn pomp, dromend van een leven zonder zorgen. Plotseling gaat de telefoon naast mij.
Cleopatra ! Plichtsgetrouw neem ik op. Visioenen over alarminstallaties die staan te loeien, onmisbare apparatuur die er mee stopt, lekke watertanks, roldeuren die niet meer naar beneden willen... Gelukkig het valt mee, de bedrijfs-dwerghamster aan de lijn, kan dus nooit belangrijk zijn.
"Als je volgende keer een oranje paneel wil ophangen dan MOET (de cursus heeft nog niet helemaal gewerkt) je ff (toch een beetje) contact met mij opnemen, want dat wil ik niet." "Oh, wat vervelend, en nu ?" "Nou, dat paneel moet weg, en dan heb ik gaatjes in de muur." "Tjoh, dat is dan ook vervelend, dan zal ik die gaatjes wel weer dicht maken."
Dan volgt er een prachtig gesprek over het paneel, dat gemaakt is als herrinering aan de voetbal finale, er eigenlijk al drie maanden geleden moest hangen, als decoratie in de showroom.
Dat ik dat heb afgesproken met zowel de directeur als met onze marketing specialist en, en..., en.... En dat het bezoek van onze duitse CEO eigenlijk wel een mooie aanleiding vormde, maar dat het me eigenlijk geen ruk interresseert.
Ik wil een James Bond telefoon, met beeldbellen, zodat ik ongelukkige dwerghamsters meteen uit hun lijden kan verlossen.
Kijken wat er morgen gebeurt
Nog enigzins van slag van gister deed ik vanmiddag een dutje. Opgeblazen door mijn pomp, dromend van een leven zonder zorgen. Plotseling gaat de telefoon naast mij.
Cleopatra ! Plichtsgetrouw neem ik op. Visioenen over alarminstallaties die staan te loeien, onmisbare apparatuur die er mee stopt, lekke watertanks, roldeuren die niet meer naar beneden willen... Gelukkig het valt mee, de bedrijfs-dwerghamster aan de lijn, kan dus nooit belangrijk zijn.
"Als je volgende keer een oranje paneel wil ophangen dan MOET (de cursus heeft nog niet helemaal gewerkt) je ff (toch een beetje) contact met mij opnemen, want dat wil ik niet." "Oh, wat vervelend, en nu ?" "Nou, dat paneel moet weg, en dan heb ik gaatjes in de muur." "Tjoh, dat is dan ook vervelend, dan zal ik die gaatjes wel weer dicht maken."
Dan volgt er een prachtig gesprek over het paneel, dat gemaakt is als herrinering aan de voetbal finale, er eigenlijk al drie maanden geleden moest hangen, als decoratie in de showroom.
Dat ik dat heb afgesproken met zowel de directeur als met onze marketing specialist en, en..., en.... En dat het bezoek van onze duitse CEO eigenlijk wel een mooie aanleiding vormde, maar dat het me eigenlijk geen ruk interresseert.
Ik wil een James Bond telefoon, met beeldbellen, zodat ik ongelukkige dwerghamsters meteen uit hun lijden kan verlossen.
Kijken wat er morgen gebeurt
Abonneren op:
Posts (Atom)