Lieve
Hiepie,
Ik wordt achtervolgt. Waar ik ga, waar ik sta, het weet me te vinden. En het is berekenend... Onder de koffie of druk met iets bezig, BAM!, het slaat toe. Zelfs als ik thuis bliept de telefoon vol sms'jes.
Sinds een aantal weken hebben we 'ein wickelmachien'. Mooi woord voor een inpakapparaat met gladpak. Erger nog het is een tweeling, 'zwei wickelmachinen' dus. Best mooie, italiaanse apparaten, met één nadeel. Als ze stilstaan staat de hele lijn stil en is iedereen in paniek.
Met de ene is wel te praten, doet gewoon het werk. Mort niet teveel, wil wel graag regelmatig wat onderhoud. Alla, ik moet ook af en toe eten.
Die ander is gewoon een verdomd kreng ! Het houd écht nergens rekening mee. Te pas en te onpas scheid het onding er mee uit.
Denk nou niet "Dat valt allemaal wel mee". Het maakt niet uit wat ik doe. Koffie of iets anders dringends, er wordt steevast gebeld. "Karo, hij doet het weer niet. Het plastic zit weer vast. De rol loopt er uit. Hij staat te strak....".
Eigenlijk elke keer als ik weer hard lopend arriveer, lijkt het probleem eigenlijk als sneeuw voor de zon verdwenen te zijn. Denk nou niet dat er iets gebeurt als ik erbij sta. Nee.. hoe verder ik ben...
Machines zijn eigenlijk net mensen, soms zou je ze uit willen zetten.
Kijken wat er morgen gebeurt.
Ik wordt achtervolgt. Waar ik ga, waar ik sta, het weet me te vinden. En het is berekenend... Onder de koffie of druk met iets bezig, BAM!, het slaat toe. Zelfs als ik thuis bliept de telefoon vol sms'jes.
Sinds een aantal weken hebben we 'ein wickelmachien'. Mooi woord voor een inpakapparaat met gladpak. Erger nog het is een tweeling, 'zwei wickelmachinen' dus. Best mooie, italiaanse apparaten, met één nadeel. Als ze stilstaan staat de hele lijn stil en is iedereen in paniek.
Met de ene is wel te praten, doet gewoon het werk. Mort niet teveel, wil wel graag regelmatig wat onderhoud. Alla, ik moet ook af en toe eten.
Die ander is gewoon een verdomd kreng ! Het houd écht nergens rekening mee. Te pas en te onpas scheid het onding er mee uit.
Denk nou niet "Dat valt allemaal wel mee". Het maakt niet uit wat ik doe. Koffie of iets anders dringends, er wordt steevast gebeld. "Karo, hij doet het weer niet. Het plastic zit weer vast. De rol loopt er uit. Hij staat te strak....".
Eigenlijk elke keer als ik weer hard lopend arriveer, lijkt het probleem eigenlijk als sneeuw voor de zon verdwenen te zijn. Denk nou niet dat er iets gebeurt als ik erbij sta. Nee.. hoe verder ik ben...
Machines zijn eigenlijk net mensen, soms zou je ze uit willen zetten.
Kijken wat er morgen gebeurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten