Lieve
Hiepie,
Elke ochtend om 10 voor 6 gaat m'n wekker. Vanuit mijn bed kan ik horen dat Gijs ligt te wachten. Ik kan doen wat ik wil 's nachts, nooit is het de moeite waard voor meneer om zijn slaaphol uit te komen. De twee piepjes van mijn wekker brengen leven in de tent. Trip, trip, trip... als ik mijn slaapkamer uitkom, kan ik nog net genieten van de rek en strek oefeningen.
Heel langzaam naar voren, nek rechtuit, en dan heel langzaam naar achter.
Tijdens mijn aankleedpartij wordt de woonkamer geïnspecteerd : "Mmm, dit klopt, dat klopt, niets veranderd, het ruikt bekend. Ah, daar komt baas".
Voordat ik mijn schoenen kan aantrekken, wordt er aangeschoven voor een 'ochtendkriebel'. Na een uitgebreide massage, waarbij de losse haren van de nacht in wolken op de grond vallen, kan ik mijn schoenen aan te doen.
Jas aan, deur open, op pad. Uitgebreid wordt de hele route besnuffeld en besprenkeld. Geen belangrijke plek wordt overgeslagen. En of het nu regent, sneeuwt of stormt, de plaats waar de ochtend-drol moet worden gedeponeerd is uiterst belangrijk. Beetje naar links, beetje naar rechts, kwartslag draaien, ignition !
Thuisgekomen krijg ik net de tijd om zonder commentaar de etensbak te vullen. Een blik van "Waar blijft het verse water ?", maant tot enige spoed.
Zijn ontbijt geeft me net genoeg tijd om wat dingen voor mezelf te doen. Pillen slikken, tanden poetsen...
Ik moet opschieten want Gijs staat al voor de slaapkamer te wachten. Als ik de deur open doe springt hij op bed, veegt zijn bek af aan mijn lakens en nestelt zich op MIJN plek. Je hoort hem denken "Zo, aan het werk, er moet voer op de plank, doei".
Ik ben jaloers, ik wou dat ik Gijs was.
Kijken wat er morgen gebeurt
Elke ochtend om 10 voor 6 gaat m'n wekker. Vanuit mijn bed kan ik horen dat Gijs ligt te wachten. Ik kan doen wat ik wil 's nachts, nooit is het de moeite waard voor meneer om zijn slaaphol uit te komen. De twee piepjes van mijn wekker brengen leven in de tent. Trip, trip, trip... als ik mijn slaapkamer uitkom, kan ik nog net genieten van de rek en strek oefeningen.
Heel langzaam naar voren, nek rechtuit, en dan heel langzaam naar achter.
Tijdens mijn aankleedpartij wordt de woonkamer geïnspecteerd : "Mmm, dit klopt, dat klopt, niets veranderd, het ruikt bekend. Ah, daar komt baas".
Voordat ik mijn schoenen kan aantrekken, wordt er aangeschoven voor een 'ochtendkriebel'. Na een uitgebreide massage, waarbij de losse haren van de nacht in wolken op de grond vallen, kan ik mijn schoenen aan te doen.
Jas aan, deur open, op pad. Uitgebreid wordt de hele route besnuffeld en besprenkeld. Geen belangrijke plek wordt overgeslagen. En of het nu regent, sneeuwt of stormt, de plaats waar de ochtend-drol moet worden gedeponeerd is uiterst belangrijk. Beetje naar links, beetje naar rechts, kwartslag draaien, ignition !
Thuisgekomen krijg ik net de tijd om zonder commentaar de etensbak te vullen. Een blik van "Waar blijft het verse water ?", maant tot enige spoed.
Zijn ontbijt geeft me net genoeg tijd om wat dingen voor mezelf te doen. Pillen slikken, tanden poetsen...
Ik moet opschieten want Gijs staat al voor de slaapkamer te wachten. Als ik de deur open doe springt hij op bed, veegt zijn bek af aan mijn lakens en nestelt zich op MIJN plek. Je hoort hem denken "Zo, aan het werk, er moet voer op de plank, doei".
Ik ben jaloers, ik wou dat ik Gijs was.
Kijken wat er morgen gebeurt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten