1 apr
Lieve Hiepie,
Het is al weer héél lang geleden, maar soms komt het zo maar weer naar boven.
Ooit, in een grijs, grijs verleden was ik misdienaar.
Al snel was ik erachter dat je niet voor elk misje wil worden opgeroepen. Ik
was vooral te porren voor rouwen en trouwen. Tijdens schooltijd wat wilde je
nog meer! Een beetje geven, meer nemen, ik was eigenlijk meer een soort
freelancer.
Een touwerij leverde vaak een zakcentje en 'snoep' op. Iedereen was blij en
vriendelijk, maar het echte werk was de begravenis.
Begravenissen waren de top voor de ware freelancer. De latijnse hoogmis met
drie heren, waar ik werkelijk geen snars van begreep, was, inclusief taxirit
naar de begraafplaats, goed voor een hele morgen!
En dan waren er de feestdagen. Kerstmis, maar vooral ook Pasen. Het begon op
'Witte Donderdag' met een avondmis. 'Goede Vrijdag' deden 'we' de kruisloop, en
eerste Paasdag was er de hoogmis. Een druk weekend al met al.
Maar natuurlijk met een reden: 'chocolade eitjes'. Want daar was het met Pasen
allemaal om te doen.
Schalen vol stonden er in de pastorie. Met de nadruk op stonden. Het duurde
nooit zo lang, mijn broeken hadden grote zakken!
Kijken wat er morgen gebeurt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten