Lieve
Hiepie,
Zaterdag heb ik een hele afdeling verplaatst. niet in mijn eentje gelukkig, maar eigenlijk wist niemand hoe het er nu eigenlijk uit zou komen te zien. Behalve ik, zei de gek
Het was dus voor veel mensen een verrassing toen ze vanmorgen de kantine uit stapten. Waar je 'vroeger' rechtdoor kon lopen was nu een kleine omleiding verplicht. Een muur vol stellingen stond in de weg. En het was nog erger ! Overal stonden de dozen die ons zaterdag in de weg hadden gestaan. Oh, oh, oh, wat een problemen.
De chef van onze uitgaande goederen was in grote paniek. "Dit kan niet ! Dit moet helemaal anders ! Zo kan ik niet werken ! " Via via kreeg ik de kritiek van mijn eigen manager horen, wij communiceren op een heel speciale manier. Hij was bij enkele collega's gaan informeren of dit wel de juiste oplossing was. "Dan moet je bij Karo zijn, die weet wel of het anders kan" was het antwoord. Afschuiven is bij ons tenslotte tot kunst verheven.
Uiteindelijk heb ik het iedereen het doel maar uitgelegd. Driftig gebruik makend van de 'tools' die ik bij onze comm. cursus had gekregen, omslachtig woorden als 'moeilijk, moeten en maar' omzeilend, begreep uiteindelijk iedereen de oplossing.
Niet ruimte bied oplossing, maar logistieke processen. Sla geen spullen op die je al verkocht heb, stuur ze gewoon naar de klant ! Produceer alleen wat je verkocht hebt en wat je kunt maken, anders heb je alleen maar 'magazijntjes'.
Ik begrijp het gerust wel. Verandering is altijd onwenning. ik kan het weten, ik raak al van slag als ik op een andere stoel moet gaan zitten, maar soms broodnodig.
Nu eens kijken waar mijn stoel morgen staat.
Zaterdag heb ik een hele afdeling verplaatst. niet in mijn eentje gelukkig, maar eigenlijk wist niemand hoe het er nu eigenlijk uit zou komen te zien. Behalve ik, zei de gek
Het was dus voor veel mensen een verrassing toen ze vanmorgen de kantine uit stapten. Waar je 'vroeger' rechtdoor kon lopen was nu een kleine omleiding verplicht. Een muur vol stellingen stond in de weg. En het was nog erger ! Overal stonden de dozen die ons zaterdag in de weg hadden gestaan. Oh, oh, oh, wat een problemen.
De chef van onze uitgaande goederen was in grote paniek. "Dit kan niet ! Dit moet helemaal anders ! Zo kan ik niet werken ! " Via via kreeg ik de kritiek van mijn eigen manager horen, wij communiceren op een heel speciale manier. Hij was bij enkele collega's gaan informeren of dit wel de juiste oplossing was. "Dan moet je bij Karo zijn, die weet wel of het anders kan" was het antwoord. Afschuiven is bij ons tenslotte tot kunst verheven.
Uiteindelijk heb ik het iedereen het doel maar uitgelegd. Driftig gebruik makend van de 'tools' die ik bij onze comm. cursus had gekregen, omslachtig woorden als 'moeilijk, moeten en maar' omzeilend, begreep uiteindelijk iedereen de oplossing.
Niet ruimte bied oplossing, maar logistieke processen. Sla geen spullen op die je al verkocht heb, stuur ze gewoon naar de klant ! Produceer alleen wat je verkocht hebt en wat je kunt maken, anders heb je alleen maar 'magazijntjes'.
Ik begrijp het gerust wel. Verandering is altijd onwenning. ik kan het weten, ik raak al van slag als ik op een andere stoel moet gaan zitten, maar soms broodnodig.
Nu eens kijken waar mijn stoel morgen staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten